• Tytuł: Harry Potter i Przeklęte Dziecko
• Autor: J.K. Rowling, John Tiffany, Jack Thorne
• Tłumaczenie: Małgorzata Hesko-Kołodzińska, Piotr Budkiewicz
• Wyd. Media Rodzina 2016
• Stron: 362

Cykl siedmiu powieści o małym czarodzieju Harrym Potterze jest chyba najbardziej znaną serią książek na świecie. J.K. Rowling stworzyła historię ponadczasową, pasjonującą i wciągającą nie tylko młodych czytelników. Tym starszym również ciężko się od niej oderwać, czego jestem najlepszym przykładem. Postanowiłam powrócić do Harrego i w ciągu ostatnich tygodni przeczytałam wszystkie 7 tomów od początku, zostawiając sobie jak wisienkę na torcie, książkę, której jeszcze nie znałam. Niejako 8 część Pottera wydaną w 2016 roku pt. „Harry Potter i Przeklęte Dziecko”. Jest ona napisana przez Rowling przy współpracy z Johnem Tiffanym i Jackiem Thornem i ma kształt sztuki teatralnej. Składa się z dwóch części z których każda ma dwa akty. Treść dzieli się na didaskalia, które opisują tło wydarzeń, wygląd bohaterów, świat wokół i są jednocześnie wskazówką dla reżysera przy realizowaniu sztuki teatralnej oraz na czyste dialogi bohaterów. Z tyłu książki znajdziemy też obsadę aktorską.

Premierowe przedstawienie zostało wystawione 30 lipca 2016 roku na Londyńskim West Endzie w Palace Theatre. Największe zainteresowanie wzbudziła aktorka grająca Hermionę Granger – żonę Rona Weasleya, w którą w filmowej adaptacji książki wcielała się Emma Watson. W londyńskim spektaklu zagrała ją czarnoskóra Noma Dumezweni. Jej wybór poparła J.K. Rowling twierdząc, że opisując w książce Hermionę wspominała o jej brązowych oczach i kręconych włosach, nigdy natomiast nie twierdziła, że czarodziejka ma białą skórę.

Fabuła 8 części Pottera rozgrywa się 19 lat po wydarzeniach z 7 tomu czyli „Harry Potter i Insygnia Śmierci”. Harry założył rodzinę, ma troje dzieci i pracuje w Ministerstwie Magii. Jego młodszy syn Albus rozpoczyna naukę w Hogwarcie – szkole dla czarodziejów. Tam zaprzyjaźnia się ze Scorpiusem – synem Draco Malfoya. Obaj chłopcy nie tylko zmagają się z kłopotami w szkole, ale też nie umieją porozumieć się ze swoimi ojcami. Przeszłość rzuca cień na ich wzajemne relacje. Młodzi czarodzieje próbują więc udowodnić sobie i bliskim, że stać ich na więcej i zasługują na podziw i szacunek. W rezultacie w swojej lekkomyślności doprowadzają do szeregu zdarzeń ogromnie niebezpiecznych i zagrażających istnieniu całego świata. Rodzice ruszają dzieciom na ratunek. Ogromną rolę gra tu czas, przeszłość wpływa na przyszłość i zmienia teraźniejszość. Nie ma miejsca na kłótnię, na wzajemne pretensje, gdy ważą się losy świata, a Voldemort znów staje na scenie.

Książka „Harry Potter i Przeklęte Dziecko” z pewnością nie zawiedzie miłośników historii młodego czarodzieja. Czyta się ją jednym tchem, wciąga jak poprzednie części, ma mnóstwo wzruszających jak i mrożących krew w żyłach momentów. Dla mnie to jednak przede wszystkim książka o wielkiej przyjaźni na przekór wszystkiemu. O gotowości oddania życia za drugą osobę. O wspieraniu się i byciu obok zawsze gdy jest się potrzebnym. O niezachwianej pewności i przekonaniu, że na przyjaciela zawsze można liczyć.

Polecam bardzo!

Gdy J.K.Rowling pisała 2 pierwsze tomy Harry’ego Pottera, mieszkała w Edynburgu, w mieszkaniu komunalnym. To tam właśnie każdego dnia siadała na dębowym krześle z 1930 roku ze wzorem czerwonego ostu na obiciu i wymyślała przygody młodego czarodzieja, które później zafascynowały cały świat.

Krzesło jest wyjątkowe też dlatego, że pisarka ozdobiła je napisami, np. „Może nie jestem sliczne, ale nie oceniaj mnie po pozorach”, „Napisałam Harry’ego Pottera siedząc na tym krześle”, „Gryffindor”.

Oryginalny mebel był już dwukrotnie wystawiany na aukcjach. Na trzeciej, ostatniej, która odbyła się kilka dni temu, anonimowy kolekcjoner kupił je za 394 tys. USD, w przeliczeniu za prawie 1,5 mln zł. Autorka dołączyła do krzesła list w którym opisuje historię mebla:

„Dostałam cztery niedopasowane krzesła kuchenne w 1995 roku. To było najwygodniejsze, dlatego stało przed moją maszyną do pisania. Było moim „oparciem” gdy powstawał „Harry Potter i Kamień Filozoficzny” oraz „Harry Potter i Komnata Tajemnic”. Co prawda nostalgiczna część mnie jest dość smutna, że odchodzi, ale plecy już nie”.

Czyżby krzesło J.K.Rowling miało zostać najdroższym krzesłem na świecie?