• Tytuł: Ofiara
• Autor: Karin Slaughter
• Tłumaczenie: Dorota Stadnik
• Wydawnictwo: HarperCollins 2016
• Stron: 527

Dzisiaj chciałabym Wam zarekomendować doskonały thriller. Trzymający w napięciu, z wartką, pełną zaskakujących zwrotów akcją. Mówię tu o książce pt. „Ofiara” autorstwa Karin Slaughter.

Bohaterem jest agent biura śledczego Will Trent, który wraz z partnerką Faith Michel rozpoczyna śledztwo w sprawie zamordowania Dale’a Hardinga – detektywa i byłego policjanta. Szybko okazuje się, że ofiara miała wielu wrogów, obracała się w podejrzanym środowisku i pracowała dla nieciekawych typów. Harding był też hazardzistą, kobieciarzem i miał problemy z alkoholem. Śledztwo zapowiada się bardzo skomplikowanie, jednak Will nawet nie przeczuwa do czego doprowadzą go kolejne ślady i wskazówki.

Bardzo szybko okazuje się, że w sprawę wplątani są ludzie na niezwykle wysoko postawionych stanowiskach. Dochodzenie zahacza o śledztwo, które Will Trent prowadził wcześniej. Wydaje się, że hojnie opłacani adwokaci wybronią nawet największego kryminalistę. Jednak policjanci z Atlanty nie poddają się tak łatwo.

Całe śledztwo komplikuje się jeszcze bardziej, gdy okazuje się, że w zbrodnie uwikłana jest bliska Willowi prywatnie osoba. Policjant musi poradzić sobie z demonami przeszłości oraz ratować swój związek, który wisi na włosku.

Cała historia dochodzenia, nie jest opisana chronologicznie, dzieje się w kilku przestrzeniach czasowych. Część pierwsza, to poniedziałek – dzień w którym zostają znalezione zwłoki i rozpoczyna się śledztwo.

W kolejnej części zmienia się narrator i jego oczami oglądamy tydzień poprzedzający zbrodnię. Taka retrospekcja sprawia, że wszystko zaczyna się układać w sensowną całość i z każdą stroną robi się coraz ciekawiej i bardziej niebezpiecznie. Gdy docieramy do momentu w którym opuściliśmy Willa, znów on zostaje narratorem i śledzimy dalsze jego losy.

Książka trzyma w napięciu do ostatnich stron. Wątek kryminalno-sensacyjny jest doskonale zbudowany. Postacie są żywe, bardzo wyraziste, wielowymiarowe. Każdy bohater skrywa jakieś tajemnice, a przeszłość odciska piętno na jego życiu.

Polecam!!! Zapraszam na wysłuchanie recenzji oraz fragmentu książki pt. „Ofiara”.

• Tytuł: Wir
• Autor: Frode Granhus
• Tłumaczenie: Katarzyna Tunkiel
• Wydawnictwo: Świat Książki 2016
• Stron: 317

Thriller norweskiego pisarza Frode Granhusa pt. „Wir” wzbudził moje duże zainteresowanie. Lubię skandynawską literaturę i tym razem również się nie zawiodłam. Przyroda opisywana przez Granhusa pełna jest piękna, ale i grozy. Wielka ilość skarp i nadmorskich skał jakby zapowiada zbliżające się dramaty.

Akcja powieści toczy się w norweskim miasteczku Bergland oraz w odległej o 300 km od Bergland małej miejscowości Landegode, gmina Bodø. Miejscowi chłopcy, bawiąc się wśród nadmorskich skał znajdują mężczyznę w lodowatej wodzie, przykutego do wielkiego głazu. Człowiek ten jest na skraju wyczerpania.

Z kolei starsze małżeństwo, w trakcie codziennego spaceru plażą znajduje przy brzegu porcelanową lalkę, pływającą na tratwie uplecionej z łyka.  Znalezionych lalek jest coraz więcej, mimo to nikt nie traktuje tego poważnie, nawet policja. I dopiero pojawiające się zwłoki okaleczonych kobiet, w sukniach przypominających ubiór, odnalezionych wcześniej lalek, dają policji do myślenia.

Do odnalezienie mordercy kobie wyznaczony zostaje Nikolas Hultin. Policjant przeprowadził się tu ze swoją chorą żoną, dla której Bergland jest miastem rodzinnym. Sprawą przykutego w morzu mężczyzny postanawia zająć się sierżant Rino Carlsen.

Jest oczywiste, że Rino i Nikolas połączą obydwa śledztwa. Obydwaj policjanci mają wiele osobistych problemów, szczególnie Nikolas Hultin, który boryka się ze świadomością, że będzie musiał oddać swoją nerkę chorej żonie.

Cała opisana przez Frode Granhusa historia jest wielowątkowa i niezwykle wciągająca. Autor pokazuje jak psychika ludzka zostaje zniszczona przez złe doświadczenia z dzieciństwa.

Wydawnictwo Świat Książki obiecuje, że w najbliższym czasie wyda powieść Frode Granhusa o tytule „Sztorm”. Za tą właśnie powieść autor nominowany został do nagrody norweskich księgarzy.

Zapraszam Was teraz na wysłuchanie recenzji oraz fragmentu książki pt. „Wir”.

• Tytuł: Nieproszony gość
• Autor: Charlotte Link
• Tłumaczenie: Dariusz Guzik
• Wyd. Sonia Draga 2014
• Stron: 420

Powieść „Nieproszony gość” zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Ciężko mi było oderwać się, choćby na moment od czytanych stron. Pierwszych kilka rozdziałów było trudnych, bo Charlotte Link wprowadza wiele osób i wiele wątków, ale to wszystko powoli się zazębia i książka robi się, jak dla mnie, doskonała.

Bohaterów jest kilkoro i wszyscy bardzo sympatyczni. Klika słów o nich. Rebeka Brandt – życie po śmierci męża straciło dla niej wszelką wartość, dlatego postanawia z nim skończyć. Małżeństwo Inga i Marius – wybrali się na urlop i koszmarne sytuacje, w których się znaleźli. Maksymilian Kemper – przyjaciel państwa Brandtów, potajemnie kochający się w Rebece. Wreszcie para małżeńska Karen i Wolf – budzą moje współczucie, na szczęście Karen znajduje w sobie siłę i odsuwa od siebie męża maltretującego ją psychicznie.

Książka, oprócz wątku sensacyjnego, porusza ważny temat. Mianowicie wpływ środowiska na losy i dorosłe życie dzieci wychowywanych przez rodziny zastępcze.

Czas przeznaczony na czytanie „Nieproszonego gościa” z pewnością nie był zmarnowany. Dzieje się tak nie tylko dzięki Charlotte Link, autorce, ale i panu Dariuszowi Guzikowi, tłumaczowi książki z języka niemieckiego. Potrafił on odpowiednią atmosferę, klimat książki przełożyć na język polski, co pewnie nie było łatwym zadaniem. Dziękuję więc obojgu za na prawdę świetną powieść, a dokładnie kryminał psychologiczny.

Zapraszam teraz na wysłuchanie recenzji oraz fragmentu książki Charlotte Link pt. „Nieproszony gość”.

• Tytuł: Zapłata
• Autor: Małgorzata Rogala
• Wyd. WAB 2015
• Stron: 287

Cześć moi drodzy!!! Dzisiaj zaglądam do Was z 1 tomem cyklu Małgorzaty Rogali opisującym losy dwójki detektywów: Agaty Górskiej i Sławomira Tomczyka. Po raz pierwszy tych sympatycznych policjantów pracujących w warszawskim wydziale zabójstw spotkałam w książce pt. „Dobra matka”, której recenzję znajdziecie TUTAJ, a która okazała się 2 częścią większej serii. Mówię większej, bo w „Dobrej matce” pojawiły się pewne wątki kryminalne, które przez bohaterów nie zostały rozwiązane i myślę, że autorka zostawiła sobie w ten sposób wolną furtkę do kontynuacji cyklu i powiększania go w miarę zdobywania coraz większej popularności. O popularność zaś może być spokojna, ponieważ moim zdaniem oba tomy są doskonałymi, trzymającymi w napięciu kryminałami.

Bardzo podoba mi się pomysł, że książki częściowo zazębiają się. W 1 części są poruszane problemy i pojawiają się postacie, które w 2 tomie zaczynają dogrywać dużo ważniejszą rolę. Fabuła obu części nakłada się też nieco czasowo, zdarzenia widzimy jednak oczyma różnych osób.

Tak jak pisałam w recenzji „Dobrej matki” bohaterowie – Agata i Sławek – są niezwykle sympatycznymi i pozytywnymi postaciami. Oprócz wątku kryminalnego, bardzo rozbudowane jest tło obyczajowe. Poznajemy historię aspirant Agaty Górskiej, jej traumatyczne przeżycia z dzieciństwa, powody decyzji o wstąpieniu do policji. Komisarz Sławomir Tomczyk natomiast próbuje ułożyć sobie życie prywatne i choć z przeszkodami, trafia w końcu na wyjątkową osobę. Oboje detektywów łączy mocna przyjaźń, pomagają sobie nawzajem, a w pracy stanowią doskonały tandem wspierany okazjonalnie przez kolegę Chudego i patologa Sergiusza Kota. Uzupełniając się, rozwiązują najtrudniejsze zagadki kryminalne. Tak też jest w tym przypadku, czyli w książce pt. „Zapłata”.

W toalecie klubu Casablanca zostaje znalezione ciało młodego mężczyzny. Okazuje się nim prawnik Mariusz Leśniak. Sekcja zwłok ujawnia, iż został on otruty. Niedługo potem w podobny sposób ginie kolejna osoba. Jaki związek z morderstwami ma piękna zielonooka dziewczyna o burzy rudych loków? Co łączy ją z Justyną – przyjaciółką Agaty Górskiej i jakie dramatyczne wydarzenia z przeszłości mają swój finał obecnie?

Tego wszystkiego dowiecie się z lektury książki Małgorzaty rogali pt. „Zapłata”, którą Wam gorąco polecam! Zapraszam też na wysłuchanie jej fragmentu.

• Tytuł: Karuzela samobójczyń
• Autor: Sharon Bolton
• Tłumaczenie: Agnieszka Kabala
• Wyd. Amber 2016
• Stron: 412

Sharon Bolton, brytyjska autorka kryminałów psychologicznych, jest wysoko oceniana nie tylko w swoim kraju, ale i w osiemnastu innych, gdzie wydano już jej książki. Za całokształt swojej twórczości w 2014 roku otrzymała nagrodę Stowarzyszenia Pisarzy Kryminałów. Jedna z jej powieści została sfilmowana i pokazana w 2016 roku na Festiwalu Filmowym w Berlinie.

Akcja omawianej dzisiaj przeze mnie książki rozgrywa się na uniwersytecie w Cambridge. Społecznością akademicką wstrząsa niespotykana dotąd liczba samobójstw okrutnych i makabrycznych. Psychiatra uniwersytecki dr Evi Oliver próbuje dociec przyczyn tych dramatycznych wydarzeń. Nie potrafi jednak rozszyfrować co jest powodem wszystkich samobójstw. Sama zaś Evi czuje się na każdym kroku obserwowana i prześladowana. Nawet w jej własnym domu pojawiają się napisy „Widzę Cię” co Evi zupełnie wyprowadza z równowagi (w sumie trudno jej się dziwić).

W takim oto momencie na plan wkracza agentka Lacey Flint, która postanawia rozwiązać sytuację i dociec przyczyn tajemniczych samobójstw, a z pomocą Evi Oliver odnaleźć ich ‚drugie dno’. Po wielu perypetiach, czasami mrożących krew w żyłach, agentka Lacey Flint rozwiązuje całą intrygę.

Przyznam Wam się, że chwilami przy czytaniu towarzyszył mi prawdziwy dreszcz emocji, dlatego książkę polecam i zapraszam do jej lektury. Agentka lacey Flint jest bardzo sympatyczną postacią. Podobnie Jak Evi Oliver. Wraz z czytaniem fabuła coraz bardziej komplikuje się, a podejrzewany przeze mnie od początku osobnik, okazuje się całkowicie niewinny.

Za książkę bardzo dziękuję księgarni internetowej Ravelo.pl

Książkę „Karuzela samobójczyń” można zakupić TUTAJ.

Zapraszam na wysłuchanie recenzji oraz fragmentu książki Sharon Bolton pt. „Karuzela samobójczyń”.

• Tytuł: Zabawy z bronią
• Autor: Faye Kellerman
• Tłumaczenie: Katarzyna Ciążyńska
• Wyd. HarperCollins 2016
• Stron: 431

Książka Faye Kellerman pt. „Zabawy z bronią” to doskonały kryminał. Wciągający i trzymający w napięciu do ostatnich stron.

Autorka swą powieść do pewnego momentu toczy dwutorowo. Z jednej strony mamy detektywa, Petera Deckera, który prowadzi śledztwo w sprawie samobójstwa nastolatka. Pomimo, że z początku nic na to nie wskazuje, okazuje się, że chłopiec ukrywał pewne tajemnice, które po jego śmierci powoli zaczynają wychodzić na jaw. Dociekliwy detektyw nie odpuszcza i coraz więcej tropów prowadzi do elitarnego liceum Bell&Wakefield, do którego uczęszczał nastolatek. Atmosfera zagęszcza się, gdy 6 tygodni po śmierci chłopaka, samobójstwo popełnia jego koleżanka, chodząca do tej samej szkoły.

Drugi wątek to historia Gabriela Donattiego – ma on 15 lat i w wyniku poważnych kłopotów rodzinnych, mieszka u wspomnianego już Petera Deckera. Porucznik wraz z żoną Riną opiekują się chłopcem i starają się zapewnić mu jak najlepsze warunki do spokojnego życia i rozwijania talentu. Gabe bowiem jest uzdolniony muzycznie.  Pięknie gra na pianinie, uczy się w domu, a swoją przyszłość wiąże właśnie z muzyką. Co ciekawe, jego ojcem jest Chris Donatti – znany w świecie przestępczym gangster. Gabe ma z nim sporadyczny kontakt, ale ostatecznie to właśnie dzięki Chrisowi i jego radom z dzieciństwa, będzie umiał uratować się z opresji.

Życie Gabriela się zmienia, gdy poznaje 14-letnią Yasmine Nourmand – Żydówkę pochodzącą z Iranu i wychowywaną w surowej rodzinie. Dwoje młodych połączy uczucie nie tylko do muzyki, ale aby być razem, będą musieli stawić czoło wielu przeciwnościom.

Oba wątki – kryminalny i obyczajowy, w pewnym momencie się przecinają i od tej chwili akcja zdecydowanie przyspiesza. Od książki nie sposób się oderwać. Wszystkie przedstawione tu postacie są żywe, kolorowe i wielowymiarowe. Wydarzenia następują szybko po sobie, a kolejne wskazówki naprowadzają zarówno Deckera, jak i czytelnika na rozwikłanie zagadki tajemniczych samobójstw. Czytając, ma się wrażenie oglądania filmu – tak obrazowo i lekkim stylem napisana jest ta książka.

Za książkę bardzo dziękuję wydawnictwu HarperCollins!

Polecam i zapraszam do wysłuchania fragmentu powieści Faye Kellerman pt. „Zabawy z bronią” w którym dwoje detektywów, współpracowników Petera Deckera, czyli Marge i Oliver rozmawiają i prowadzonym śledztwie.

• Tytuł: Dobra matka
• Autor: Małgorzata Rogala
• Wyd. Czwarta Strona 2016
• Stron: 351

Cześć kochani!!! Ostatnio odkrywam polskie powieści detektywistyczne i po Magdzie Knedler oraz Joannie Opiat-Bojarskiej, Małgorzata Rogala to kolejna, fantastycznie budująca napięcie i fabułę, autorka kryminałów.

Swoją przygodę z książkami Rogali zaczęłam niechcący od drugiego tomu, który niedawno pojawił się w księgarniach. Mam tu na myśli „Dobrą matkę” – powieść będącą kontynuacją losów dwójki komisarzy śledczych, którzy z poprzednią zagadką kryminalną zmagali się w książce pt. „Zapłata”. „Dobrą matkę” przeczytałam w ciągu jednego dnia, wciągnęła mnie bez reszty i zrobiła na mnie tak pozytywne wrażenie, że muszę Wam się przyznać, iż 1 tom już do mnie jedzie. 

Bohaterką książki jest 31-letnia Agata Górska, energiczna i niezwykle błyskotliwa młoda kobieta będąca starszym aspirantem w policyjnym wydziale zabójstw. Jej partnerem jest Sławomir Tomczyk. Razem starają się rozwiązać sprawę tajemniczych morderstw młodych kobiet. Wydaje się, że seryjny zabójca dokonuje na nich swoistej egzekucji strzelając w serce z bardzo bliskiej odległości. Szukając motywu i czegoś, co łączyłoby wszystkie ofiary, odnajdują mail, który każda zabita otrzymała od anonimowego nadawcy tuż przed śmiercią. Składa się on jedynie z 1 zdania: „Bądź dobrą matką”.

Prowadząc śledztwo, detektywi odkrywają wiele tajemnic i przestępstw, które nie miałyby szans wyjść na światło dzienne, gdyby nie dochodzenie bohaterów. Poruszonych jest tutaj wiele problemów z którymi boryka się współczesny świat – od ekskluzywnej prostytucji, przez pedofilię, po zagrożenia, które czają się w internecie.  Ujawniając zbyt wiele prywatnych informacji na portalach społecznościowych, stajemy się kopalnią wiedzy dla przestępców, którzy tylko czekają by te dane wykorzystać przeciwko nam. Dlatego książka „Dobra matka” to coś więcej niż tylko kryminał. Zwraca ona szczególną uwagę na tak modny obecnie ekshibicjonizm w sieci, mówi o jego prawdopodobnych tragicznych konsekwencjach i zmusza czytelnika do przemyśleń.

Akcja powieści rozgrywa się w czasie współczesnym w Warszawie. Pojawiające się często opisy miejsc, nazwy ulic, dzielnic, budynków, stacji metra sprawiają, że dla mnie, rodowitej Warszawianki, książka jest niezwykle autentyczna i prawdziwa.

Postacie bohaterów są bardzo plastyczne i wielowymiarowe. Od samego początku wzbudziły moją wielką sympatię. Zarówno Agata, jak i Sławek podchodzą do swojej pracy bardzo poważnie, oddają jej niemal cały swój czas. Do tego oboje obdarzeni są dużym poczuciem humoru. Gdy zaczyna towarzyszyć im pies Vincent, opiekują się nim wspólnie, rozdzielając też obowiązki pomiędzy współpracowników na komendzie. Wątek obyczajowy jest świetnie opisany – poznajemy życie prywatne bohaterów, ich perypetie miłosne i relacje rodzinne … i czy tylko ja mam wrażenie, że Agatę i Sławka ciągnie ku sobie, choć sami jeszcze nie zdają sobie z tego sprawy?

Doskonałym zabiegiem literackim są krótkie fragmenty w których narratorem jest poszukiwany morderca. Jak w błysku flesza, na ułamek sekundy ukazuje nam się ciemna sylwetka przestępcy – jest tak blisko, planuje kolejne zabójstwo, a tymczasem śledztwo cały czas trwa.

Akcja książki jest bardzo dynamiczna, wciągająca i wielowątkowa. Do ostatnich stron nie wiedziałam, kto jest mordercą, choć jak się na końcu okazało, jego postać pojawiła się w powieści bardzo wcześnie.

„Dobra matka” to doskonały kryminał i już nie mogę doczekać się kolejnych części i dalszych losów Agaty i Sławka, zwłaszcza, że pod koniec książki, umierająca koleżanka Agaty ma do niej dziwną prośbę i myślę, że to początek kolejnego śledztwa, które opisane zostanie w następnym tomie.

Książkę można kupić w księgarni internetowej Ravelo.pl – której bardzo dziękuję za przysłany egzemplarz.

Zapraszam na wysłuchanie recenzji oraz fragmentu książki Małgorzaty Rogali pt. „Dobra matka”.

• Tytuł: Zamachowiec
• Autor: Liza Marklund
• Wyd. Czarna Owca 2014
• Stron: 469

Liza Marklund, popularna w Szwecji pisarka i dziennikarka, stworzyła postać Anniki Bengtzon. Serią książek o niej zdobyła sympatię swoich rodaków i nie tylko. Jej książki przetłumaczona na 30 języków, a sprzedaż przekroczyła 9 mln. egzemplarzy.

Bohaterka książki zatytułowanej „Zamachowiec”, Annika Bengtzon pracuje w sztokholmskim dzienniku Krallspressen, a konkretnie w jego wydziale kryminalnym. Niedawno została jego szefową, ale praca z podwładnymi nie układa jej się dobrze. Niektórzy lekceważą jej polecenia, co naszą bohaterkę wyprowadza z równowagi i stresuje. Tylko szef dziennika, Anders Schyman podtrzymuje Annikę na duchu. Uważa ją za bardzo dobrego pracownika, zapowiada też, że widzi ją jako swego następcę.

Nasza bohaterka jest ciągle rozdarta między pracą, a domem. Sama o sobie myśli, że jest nie tylko niezrównoważonym szefem i beznadziejnym reporterem, ale też podłą żoną i wyrodną matką.

W takiej oto sytuacji następuje w Sztokholmie seria zamachów bombowych. Giną ludzie, a Annika razem z policją, choć nie ręka w rękę, próbują odnaleźć zamachowca. Oczywiście po wielu emocjonujących wydarzeniach dochodzi do wyjaśnienia, kto nim jest.

A tu właśnie zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. Wigilia za pasem. Czas sprzątania, gotowania, dzieci czekają na prezenty, a wyrozumiały zwykle mąż zgrzyta zębami. Stres goni stres.

Dodajmy jeszcze, że nasza bohaterka jest hipochondryczką. Przeszła już wszelkie możliwe badania na choroby, które sobie wmawia. I to spiętrzenie wszystkich spraw powoduje, że Annika jest bliska załamania nerwowego. Jednak w ostateczności potrafi zacisnąć zęby i zapanować nad sobą.

Akcja książki jest bardzo wartka, a sytuacje w niej opisane mogą zdarzyć się wszędzie i każdego dnia. Zakończenie jest bardzo zaskakujące i może w końcu bohaterka dostanie parę dni urlopu, aby nadrobić zaległości rodzinne. Książkę bardzo polecam. Według mnie doskonały kryminał.

Zapraszam Was na wysłuchanie recenzji oraz fragmentu książki pt. „Zamachowiec” Lizy Marklund.

• Tytuł: Naśladowca
• Autor: Erica Spindler
• Wyd. HarperCollins 2016
• Stron 476

Erica Spindler, jedna z najchętniej czytanych amerykańskich pisarek, od dziecka marzyła o tym, by zostać malarką. I jak to zwykle bywa, przypadek wystarczył by jej talent skręcił w stronę pisania książek, które jedna po drugiej stawały się bestsellerami. Spod jej pióra wychodzą świetne kryminały, które nigdy nie rozczarowują czytelnika. Erica Spindler napisała ich kilkanaście i żadna z czytanych mnie nie zawiodła.

W książce pt. „Naśladowca” autorka opisuje niewielkie miasteczko w którym giną tragicznie trzy małe dziewczynki, w tym samym wieku i o podobnej urodzie. Śledztwo prowadzą dwie panie porucznik, nawiasem mówiąc, nie czujące do siebie sympatii. Młoda Mary Catherine Riggio, zwana M.C. oraz Kitt Lundgren, nieco starsza detektyw, na którą zwaliły się wszystkie nieszczęścia tego świata. Młoda M.C. chce udowodnić, że sama poradzi sobie ze śledztwem i niepotrzebna jej pomoc starszej koleżanki. Dla detektyw Lundgren zaś rozwiązanie zagadki kryminalnej i odkrycie kto jest mordercą dziewczynek, staje się sprawą życiową i sprawdzianem, że jednak coś potrafi.

Obydwie bohaterki, z biegiem śledztwa, zaczynają rozumieć, że nawzajem są sobie potrzebne i w pojedynkę nie rozwiążą zawikłanej sprawy. Jak zwykle Erika Spindler jest tu niezawodna. Stopniowanie napięcia, zaskakujące zwroty akcji, nie do przewidzenia finał.

Obie bohaterki wzbudzają moją ogromną sympatię. Młodszej współczuję kolejnego, nieudanego związku. Starszej, tej fury nieszczęść, które na nią spadły. Silny charakter obydwu pozwala na to, że wychodzą cało z każdej opresji.

Książka, moim zdaniem, bardzo warta polecenia.

Zapraszam was teraz na wysłuchanie recenzji oraz fragmentu książki Erici Spindler pt. „Naśladowca” w którym Kitt ma pewne przemyślenia na temat porucznik Riggio.

Cześć! Dzisiaj o książce, która – muszę Wam się przyznać, na początku mnie nie wciągnęła. Jednak mniej więcej w połowie zrobiła się tak ciekawa i pełna napięcia, że nie mogłam się od niej oderwać. Co więcej, poruszyła moje emocje tak głęboko, że aż popłynęły łzy …

Autorem książki pt. „W dół” jest amerykański pisarz, nauczyciel kreatywnego pisania i jednocześnie stolarz – Tim Johnston. W książce, którą pisał aż 7 lat, zawarł mnóstwo mądrości, doświadczenia życiowego i własnych przemyśleń. Cały dramat rozgrywa się tu pod powierzchnią, w sferze psychiki postaci. Wszak najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.

Rodzina Courtlandów przyjeżdża podczas wakacji w Góry Skaliste. gdy nastoletnie rodzeństwo idzie razem pobiegać, nic nie zapowiada nadciągającego nieszczęścia. Osiemnastoletnia Caitlin znika bez śladu zaś członkowie rodziny muszą zmierzyć się z rozpaczą, bólem, strachem i tęsknotą za ukochaną córką i siostrą.

Autor – Tim Johnston, w jednym z wywiadów przyznał, że pisząc książkę nie opierał się na żadnej konkretnej historii zaginionej dziewczyny. Pragnął pokazać jaki dramat i piekło przeżywają bliscy osoby po której znika wszelki ślad. Jak radzą sobie na co dzień i co czują, gdy nadchodzi moment, w którym po długich poszukiwaniach przedstawiciele prawa i media przestają interesować się osobą zaginioną i rezygnują z dalszego śledztwa uznając sprawę za przegraną. Tymczasem rodzina wciąż ma nadzieję …

Akcja książki, jak już wspomniałam, rozgrywa się w Górach Skalistych – w dzikich, groźnych, wyludnionych miejscach. Jednak to nie natura jest tutaj zagrożeniem, ale drugi człowiek.

Podsumowując, „W dół” to pełen napięcia thriller, który nie da o sobie łatwo zapomnieć. Dramat rodziny, rozpacz i poczucie niemocy. Wulkan emocji. Skłania do zastanowienia się, jak my zachowalibyśmy się w podobnej sytuacji. Polecam!

Zapraszam też do wysłuchania recenzji oraz fragmentu powieści w którym Grant – ojciec zaginionej Caitlin – opowiada o swoich przeżyciach …